Het verhaal van Diego
Diego woont samen met zijn mama en papa in België. Dat lijkt niet bijzonder, maar dat is het wel. Want zijn papa is geboren in België, maar zijn mama niet. Zij is afkomstig uit Spanje. Toen ze jonger was, kwam ze naar Brussel om te studeren. Zo leerde ze de papa van Diego kennen en bleef ze hier in België wonen. In de zomer gaan ze wel altijd op vakantie in Spanje en dan logeren ze bij zijn tante en oom. Dat vindt Diego geweldig, want dan kan hij met zijn neefjes en nichtjes spelen. Het is daar dan ook altijd warm en zonnig. Topvakanties dus.
Maar de laatste tijd maken de mama en de papa van Diego heel vaak ruzie. Tijdens deze ruzies roept zijn mama vaak dat ze terug naar Spanje wil gaan. Diego wordt altijd een beetje bang en ongerust als hij mama en papa hoort ruzie maken.
Binnenkort is het kerstvakantie en Diego’s ouders gaan dat niet samen vieren. Zijn mama gaat naar haar familie in Spanje. Zijn papa blijft in België om kerst te vieren met oma. Diego wil graag mee naar Spanje voor Kerstmis. Zo kan hij zijn neefjes en nichtjes nog eens zien en moet hij niet wachten tot de zomer! Oma ziet hij bijna elke dag, dus hij zal zijn nieuwjaarsbrief voor haar wel voorlezen als hij terug is.
Een paar dagen voor de vakantie begint mama alles voor te bereiden om naar Spanje te vertrekken. Diego vindt het spannend en kijkt er ook wel naar uit. Maar mama doet heel raar bij het inpakken. Ze vraagt aan Diego om al zijn favoriete spulletjes in te pakken. Terwijl hij dat niet nodig vindt want over tien dagen zijn ze toch alweer terug… Maar als hij goed oplet, ziet hij dat mama ook wel echt heel veel kleren inpakt. Het lijkt wel of ze bijna alles meeneemt. Diego is plots heel erg bang dat mama niet meer terug zal komen uit Spanje. En hij dus ook niet! Hij durft dit niet tegen papa te vertellen. Diego wil niet dat papa boos wordt op mama.
In de week voor de vakantie moeten ze in de klas een spreekbeurt geven. De titel is ‘mijn kerstvakantie’. Alle kinderen vertellen welke leuke plannen ze maken voor de komende vakantie. Diego voelt alleen maar een knoop in zijn maag en als het zijn beurt is, begint hij heel hard te huilen. De juf neemt hem even apart en vraagt hem wat er scheelt. Snikkend vertelt hij dat hij met mama naar Spanje zou gaan voor kerst maar dat hij bang is dat mama niet zal willen terugkomen. En dat hij dus papa, oma en zijn klasgenootjes nooit meer zal zien. De juf troost hem en belooft hem te helpen.
De volgende dag neemt de juf Diego opnieuw even apart. Ze vertelt hem dat ze naar Child Focus gebeld heeft. Daar werken mensen die weten wat je moet doen als één van de ouders de kinderen wil meenemen naar het buitenland. De juf zegt dat de mevrouw van Child Focus haar aangeraden heeft om samen met mama en papa te praten. Misschien kan Diego dan ook aan hen vertellen dat hij zo bang is. Ze vraagt of hij dat ziet zitten. Diego denkt dat hem dat met hulp van de juf wel lukt.
De volgende ochtend komen mama en papa naar school. Ze zijn boos op elkaar, maar samen met de juf vertelt Diego dat hij bang is dat mama met hem in Spanje zal willen blijven. Dat hij zeker wel graag bij mama is, en bij zijn neefjes en nichtjes, maar dat hij ook papa, oma en zijn klasgenootjes niet wil missen. Mama en papa luisteren naar hem. Ze bellen zelf ook naar Child Focus. Er wordt na dat eerste gesprek nog heel veel gepraat. Mama en papa weten zelf ook nog niet heel goed wat er nu gaat gebeuren en wie nu waar zal wonen. Maar één ding is zeker: Diego zal sowieso mama èn papa kunnen blijven zien. En hij zal nog tijd doorbrengen met zijn neefjes en nichtjes in Spanje, maar ook met oma en zijn vrienden in België.
